-
1 ὕμνος
ὕμνος, ὁ, der Gesang, das Lied; ἀοιδῆς Od. 8, 429, die einzige Stelle Homers, wo dies Wort vorkommt; öfter in H. h.; Hes. O. 659; bes. Festgesang, zum Preise der Götter, Heroen; Pind. ὅϑεν ὁ πολύφατος ὕμνος ἀμφιβάλλεται Ol. 1, 8; ἐπικώμιος N. 8, 50; Aesch. Suppl. 1005; Eur. Hipp. 56 u. öfter; vgl. Plat. Legg. III, 700 b καί τι ἦν εἶδος ᾠδῆς εὐχαὶ πρὸς ϑεούς, ὄνομα δὲ ὕμνος ἐπεκαλοῦντο; u. so ὕμνοι ϑεῶν καὶ ἐγκώμια VII, 801 d; Rep. X, 607 a vrbdt er ὕμνους ϑεοῖς καὶ ἐγκώμια τοῖς ἀγαϑοῖς. – Nach Didymus im E. M. 777 bes. von den mit der Kithara begleiteten Gesängen gebraucht, vgl. Böckh Pind. frg. p. 559. – Uebh. Loblied, Lobgesang, Θήρωνος Ὀλυμπιονίκαν ὕμνον ὀρϑώσαις Pind. Ol. 3, 3; πλέκων ποικίλον ὕμνον 6, 87; εὐαχέα ὕμνον ἐτέλεσσεν P. 2, 14; ὕμνον κελάδησε καλλίνικον N. 4, 16, u. öfter; ἐπινυμφίδιος, Hochzeitslied, Soph. Ant. 809; vgl. Plat. Rep. V, 459 e. – Seltener Klagelied, Aesch. Spt. 849 Pers. 612. – Auch Orakelspruch, weil diese wie die Hymnen verfaßt waren.
-
2 ὕμνος
ὕμνος, ὁ,A hymn, ode, in praise of gods or heroes (καί τι ἦν εἶδος ῳδῆς εὐχαὶ πρὸς θεούς, ὄνομα δὲ ὕμνοι ἐπεκαλοῦντο Pl.Lg. 700b
; , cf. Arist.Po. 1448b27), once in Hom.,ἀοιδῆς ὕμνος Od.8.429
(folld. by Demodocus' song of the Wooden Horse, 499 sqq.);ὕμνῳ νικήσαντα φέρειν τρίποδ' Hes.Op. 657
; ; freq. in Pi., ὕμνος πολύφατος, ἐπικώμιος, etc., O.1.8, N.8.50, al.; ; and in B.,ὑφάνας ὕμνον 5.10
, cf. 6.11, al.; ὕμνοι θεῶν to or in honour of the gods, Pl.Lg. 801d;τιμῶν θεὰν ὕμνοισιν E.Hipp.56
;τοὺς χοροὺς.. καὶ τοὺς ὕ. τῷ θεῷ ποιεῖτε D.21.51
, cf. Pl.Smp. 177a; ὕμνοι Δαυείδ psalms of David, LXX 2 Ch.7.6;ψαλμοὶ καὶ ὕ. καὶ ᾠδαί Ep.Eph.5.19
: in Trag. also of mournful songs, addressed to gods or heroes,τὸν δυσκέλαδον ὕ. Ἐρινύος A.Th. 868
(lyr.), cf. Pers. 620, 625 (anap.), Ch. 475 (lyr.);ὕ. ἐξ Ἐρινύων, δέσμιος φρενῶν, ἀφόρμικτος Id.Eu. 331
(lyr.), cf. 306;ἐν ἀλύροις κλέοντες ὕμνοις E.Alc. 447
(lyr.); ὕ. Ἅιδου, of one whose songs are death, Phryn. Com.69 (lyr.).—On ὕμνοι of various kinds v. Men.Rh.p.333 S.;ὁ κυρίως ὕ. πρὸς κιθάραν ᾔδετο ἑστώτων Procl.Chr.
ap.Phot.Bibl.p.320 B., cf. Did. ap. EM777.9. [Most commonly ῡ, but only by position; [pron. full] ῠ proved by εὔῠμνος (q.v.), (lyr.), ῠμνήσω E.Ba.72 (lyr.).]
См. также в других словарях:
λυρική ποίηση — Ποίηση που εκφράζει κατά άμεσο τρόπο τα υποκειμενικά συναισθήματα, με χαρακτηριστικά μορφής και περιεχομένου που τη διαφοροποιούν από τα άλλα κύρια ποιητικά είδη (έπος και δράμα). Η διάκριση αυτή συνεχίζεται από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, αλλά… … Dictionary of Greek